Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du monde ?

Avatar de l’utilisateur
Abbé Zins
Messages : 4169
Inscription : sam. 07 oct. 2006 2:00

Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du monde ?

Message par Abbé Zins »

Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du monde :


En correspondance avec ce qui a été dit dans les dossiers

sur les signes avant-coureur

et le temps approximatif de l'arrivée de l'Antéchrist,

quelqu'un pourrait-il énoncer

les rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du monde ?
Avatar de l’utilisateur
Abbé Zins
Messages : 4169
Inscription : sam. 07 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Abbé Zins »

La notion scripturaire et patristique de fin des temps

(à ne pas confondre avec celle de la fin du monde)

désigne le temps du dernier âge ou dernière ère de l'histoire d'ici-bas,

commençant de l'Incarnation du Sauveur jusqu'à l'instant final de la Parousie ou retour glorieux du Christ-Jésus sur les nuées du Ciel pour le Jugement.


D'où sa désignation notamment par Saint Jean par l'expression : « c'est la denière heure » (I Jean 2,18), « la onzième heure » (Mt. 20,6,9,12 ; cf.a. Jn. 11,9) de la parabole évangélique exposée par le divin Maître.



Quant à l'expression fin du monde

ou consommation du siècle ou consommation des siècles,

elle désigne la période finale de cette ultime Ere de l'histoire du monde présent

conduisant à l'instant final de la Parousie,

ou soit l'une, soit l'autre.


Cette période finale doit comprendre les trois principaux signes de la fin du monde,

rappelés par le Catéchisme du Concile de Trente (8,4) :
« Trois principaux signes, nous dit la Sainte Écriture, doivent précéder le Jugement général :

1° la prédication de l'Évangile par toute la terre,

2° l'Apostasie, et

3° l'Antéchrist.»


Il y a donc un rapport essentiel entre le règne anti-Chrétiens et la fin du monde, puisque l'arrivée de l'Antéchrist est le 3e signe principal de cette période de la fin du monde.
Si vis pacem
Messages : 477
Inscription : mer. 11 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Si vis pacem »

Cardinal Lépicier - Tractatus de Novissimis, Paris 1921, pp.352-353 a écrit : PROP. — Inter signa, mundi extrema praenuntiantia, opportune recensetur Antichristi, hominis peccati, adventus.

Prob.
— Huiusmodi signum, quod expresse recenset S. Paulus, cum ait (1) : Ne quis vos seducat ullo modo : quoniam nisi venerit discessio primum, et revelatus fuerit homo peccati, etc., praecipue ponitur propter Iudaeorum incredulitatem, eorumque qui cum illis conveniunt in reiicienda Domini Nostri Iesu Christi vivifica missione. cum enim ad Dei generalem providentiam pertineat ut sinat suis operibus, quae bona sunt, opera mala, boni speciem praeseferentia, opponi, sicut universaliter fieri videmus in omnibus quae ad vitam supernaturalem pertinent (2) ; propterea mirandum non est, si adventui Christi Domini, qui caput est omnium bonorum, opponendus sit adventus hominis nequam, qui caput erit omnium malorum (3).
Ponitur autem Antichristus ad venturus sub finem mundi, quo videlicet tempore inter civitatem boni et civitatem mali bellum ultimo gerendum est ceteris acrius, a quo finalis victoria pendebit : quo quidem casu solent pugnantes ultimas exerere vires : nihil autem fortius fingi potest pro diabolico exercitu, quam ut ducem constituat qui nedum Christi adventum imitari, verum etiam illius virtutes atque operationes superare videatur.

(1) - 2 Thess., I. cit. 3.
(2) - Sic Apostolorum praedicationem olim Simon Magus imitari conabatur; sic Ecclesiae ritus hodiedum a Massonum secta impudenter referri videmus; pariter cernere est in spiritismi exercitationibus quamdam christianae doctrinae deturpatam imaginem.
(3) - Quo sensu Antichristus possit dici caput omnium malorum, exposuimus, duce S. Thoma, in TR. DE INCARNATIONE VERBI, Quaest. VIII, art. 8. Vol. I, p. 392.
Si vis pacem
Messages : 477
Inscription : mer. 11 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Si vis pacem »

Cardinal Lépicier – Tractatus de Novissimis. Paris, 1921, pp. 341-342 a écrit : Utrum fidei praedicatio per universum orbem praecedere debeat extremum iudicium.

Ratio articuli.
- Revelationis evangelicae doctrinam paulatim disseminatum iri aperte praedixit Dominus noster, cum ait (1): Simile est regnum caelorum grano sinapis, quod accipiens homo seminavit in agro suo, quod minimum quidem est omnibus seminibus; cum autem creverit, maius est omnibus oleribus : unde videmus, temporis progressu, lucem fidei novis semper populis affulsisse. cum autem multae adhuc gentes in tenebris infidelitatis sedeant, opportune quaeritur utrum ad omnes populos lux illa ita afferri debeat, ut praedicatio fidei per totum orbem tanquam signum habenda sit proximi finalis iudicii.

PROP. - Praedicatio fidei per universum orbem merito assignatur tanquam signum novissima mundi praenuntians.

Auctoritas.
- Revera, hoc ipsum a Domino Nostro expresse prolatum in Evangelio refertur (2): Praedicabitur hoc Evangelium regni in universo orbe, in testimonium omnibus gentibus ; et tunc veniet consummatio, καί τότε ήξει τό τέλος. Quo quidem loco, ut scite observant S. Hieronymus et Ven. Beda, non agitur de templi et urbis vastatione, sed proprie de fine mundi : cum dicatur Evangelium prius in universo orbe praedicandum, quod ante hierosolymitanum excidium constat factum non fuisse. Quinimmo, testatur S. Augustinus (3) multas suo tempore in Africa gentes fuisse, quae Evangelium neque acceperant, neque audiverant.


(1) - Matth., XIII, 31.
(2) - Ibid., XXIV, 14.
(3) - Epist. CXCIX, al, LXXX, n. 46 t. II, col. 758.
Si vis pacem
Messages : 477
Inscription : mer. 11 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Si vis pacem »

Cardinal Lépicier – Tractatus de Novissimis. Paris, 1921, pp. 342-343 a écrit : Solvitur tacita obiectio. - Nec obstat quod aiebat S. Paulus (1) : Fides vestra annuntiatur in universo mundo ; et (2) : Nunquid non audierunt ? Et quidem in omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum ; - dici enim potest hyperbolicam esse S. Pauli locutionem, ideo fidem in toto orbe praedicatam asserentis, quia in plerisque iam locis fuerat divulgata, adeo ut vix ulla esset regio ubi Evangelium non insonuisset (3).

Ratio theol. - Praemium vel poenam homines sunt in fine accepturi, secundum quod dictis evangelicis fide crediderint et opere adhaeserint, iuxta illud (4) : Qui crediderit, et baptizatus fuerit, salvus erit; qui vero non crediderit, condemnabitur. Ad quod quidem necesse est ut evangelica praedicatio ad aures hominis perveniat, dicente S. Paulo (5) : Quomodo credent ei quem non audierunt ? Atqui duplici modo possunt aures hominis de evangelica veritate instrui : scilicet, vel interiori inspiratione, vel exteriori praedicatione. Et quidem, si interior instructio sufficit ut quis rite privatim iudicetur, ad generale iudicium de nationibus faciendum, necesse est ut lex evangelica exteriori praedicatione ad omnium aures pervenerit : hic enim modus instructionis naturaliter convenit humanae naturae perficiendae. Ergo ante mundi finem necesse est ut evangelica praedicatio per universum orbem iam dilatata fuerit.



(1) - Rom, I, 8.
(2) - Ibid., X, 18.
(3) - Cf. Catech. Rom., P. I, art. 7, n. 8.
(4) - Marc, XVI, 16.
(5) - Rom., X, 14.
Si vis pacem
Messages : 477
Inscription : mer. 11 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Si vis pacem »

Cardinal Lépicier - Tractatus de Novissimis, Paris 1921, pp. 343-344 a écrit : Confirmatur ex Domini Nostri verbis ad Apostolos directis (1) : Praedicate Evangelium omni creaturae ; quibus tacite innuitur mundi finem non adventurum, nisi postquam praeceptum istud fuerit adimpletum. Quae quidem verba sensu universali accipienda sunt : ita quod, ex mente Domini, inferendum maneat, Evangelium annuntiandum fore ubicumque demum homines degere contingat (2).

Scholion. - Notandum tamen est, ex hoc certo concludi non posse, statim post completam illam praedicationem, instare mundi finem : sibivult quippe praedicta propositio extremum iudicium non perficiendum antequam fides universaliter praedicata sit : unde huiusmodi praedicatio accipi nequit tanquam signum imminentis mundi finis. Tunc veniet (Dominus) : quid est, quaerit S. Augustinus (3), nisi ante non veniet ? Quanto post ergo veniat incertum nobis est; ante lumen non esse venturum, dubitare inique non debemus.... Si iam nobis certissime nuntiatum fuisset, in omnibus gentibus Evangelium praedicari, nec sic possemus dicere, quantum temporis remaneret usque ad finem, sed magis magisque iam propinquare merito diceremus.

Fidei praedicatio cum plena gentium ad fidem conversione minime confundenda. - Ulterius vero advertatur, ex verbis Domini Nostri colligi non posse, fore ut omnes gentes ad religionem christianam plene convertantur, cum Christus nonnisi de praedicatione Evangelii loquatur, et unicuique integrum sit assentire verbo fidei; unde potest esse ut multi perceptae praedicationi increduli permaneant : de qua re iterum egregie disserit S. Augustinus (4) : In quibus gentibus nondum est Ecclesia, oportet ut sit; non ut omnes qui ibi fuerint credant, omnes enim gentes promissae sunt, non omnes homines omnium gentium. Non enim omnium est fides. Credit itaque omnis gens in omnibus, qui electi sunt ante constitutionem mundi, in ceteris non credit, et credentes odit.


(1) - Marc., XVI, 15.
(2) - Cf. Knabenbaur, Comment. in S. Matth., c. XXIV.
(3) - Epist. CXCVII, n. 4. t. II, col. 738.
(4) - Ep. CXCIX, n. 48. Ibid., col. 758.
Si vis pacem
Messages : 477
Inscription : mer. 11 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Si vis pacem »

Cardinal Lépicier - Tractatus de Novissimis, Paris 1921, pp.347-349 a écrit : Ratio articuli. — Ex eo quod diximus, instante mundi fine, Evangelium praedicandum fore in universo mundo ac Iudaeorum gentem ad veram fidem convertendam, concludendum prima facie videretur, catholicam religionem ab omnibus, tum nationibus, tum individuis fore excolendam. Quod autem id reapse non sit eventu comprobandum, clare testantur Scripturarum effata, quibus tum magna a fide discessio, tum infidelitatis antesignani, videlicet Antichristi, adventus haud obscure significantur : de quibus impraesentiarum singillatim agendum erit. Et quidem, in hoc articulo, de defectione infidelitatis; in proximo autem, de adventu Antichristi tractabimus.

PROP. — Ante extremum iudicium latissima habebitur in mundo a fide defectio.

Prob. propositio
hisce S. Lucae verbis (1) : Filius hominis veniens, putas inveniet fidem in terra ? Qua interrogationis figura, utique futuram ultimis diebus fidei raritatem Dominus Noster significat, non tamen omnimodum interitum, quasi tunc Ecclesia fidelium sit peritura : quem sensum esse perversissimum docet S. Augustinus (2), contra Donatistas, qui ex hoc loco probare consabantur factam esse apostasiam totius orbis. Igitur duplici sensu textus ille exponi potest : vel de fide catholica generaliter, ut sensus sit multos tunc fore a vera fide defecturos, quemadmodum tempore protestanticae refor­mationis evenisse novimus; vel de fide perfecta, seu per charitatem formata, quia videlicet, adventante mundi fine, erit iniquorum abundantia et bonorum paucitas, iuxta illud (3) : Quoniam abundabit iniquitas, refrigescet charitas multorum.


Verba S. Pauli. — Idipsum clare significat S. Paulus (4) : Spiritus autem manifeste dicit quia in novissimis temporibus discedent quidam a fide, attendentes spiritibus erroris, et doctrinis daemoniorum. Ubi id quod habet Apostolus, in novissimis, έν ύστέροις, significare potest, vel posteriora, vel ultima tempora, aut etiam utraque; ut scilicet sensus sit, progressu temporis, quidam deficient, seu desciscent a fide, aut deserent fidem christianam semel susceptam, et quidem eo frequentius et numerosius, quo propius instabit ultima dies : quod quidem, historia duce, evenisse comperimus. Huc referri possunt haec alia verba eiusdem Apostoli (5) : Ne quis vos seducat ullo modo, quoniam nisi venerit discessio (ή άποστασία) primum, et revelatus fuerit homo peccati, etc.

(1) - XVIII, 8.
(2) - L. 11, contra Gaudentium, c. 6.
(3) - Matth., XXIV, 12.
(4) - 1 Tim., IV, 1.
(5) - 2 Thess., II, 3.
Si vis pacem
Messages : 477
Inscription : mer. 11 oct. 2006 2:00

Re: Rapports entre l'Antéchrist et le temps de la fin du mon

Message par Si vis pacem »

Cardinal Lépicier – Tractatus de Novissimis. Paris, 1921, pp.349-351 a écrit : Scholion. — Porro, huiusmodi defectio a fide catholica non in singulis individuis tantum, sed etiam in integris nationibus complebitur : quam quidem socialem apostasiam, pluribus iam retro saeculis inceptam, longe lateque, in regionibus christianismo informatis, sensim protendi comperimus. Nec mirum : cum enim fidei christianae non privatum tantum, sed publicum debeatur obsequium, necesse est ut, sublata, iussu reipublicae magistratus, publica Deum adorandi ac colendi forma, nationis ipsius apostasia inducatur, cui, sicut individuis, congrua poena debetur. Ad rem Lessius (1) : Regna, provinciae, orbes, et magni hominum conventus, (ob assiduam eorum qui gignuntur et morientibus substituuntur, accessionem), non intercidunt, sed plurimis saeculis perseverant. Itaque consentaneum est divinae iustitiae, ut subinde peccatis eorum valde excrescentibus, in hac vita communi aliquo calamitatum flagello castigentur... Quae autem cuique regno vel provinciae mensura constituta sit, latet in inscrutabili divinorum iudiciorum abysso, neque alicui creaturae, nisi per revelationem innotescere potest. — Attamen, ex plurium nationum apostasia, perperam argueretur finem mundi iamiam imminere, cum quibusdam nationibus ab Ecclesia recedentibus, aliae substitui possint, sicut inde a protestantica reformatione factum fuisse novimus.

Quaestio. — Quaenam futura sit generalis illius apostasiae causa ?
Resp. Duplex: scilicet, superbia et morum corruptio ; et quidem, priori debetur quod veritas supernaturalis revelata, utpote quae humanae mentis captum superat, subtiliter respuatur, hoc pacto quod fidei nostrae dogmatibus naturalis appingatur explicatio, quod affatim fieri videmus a modernistis atque theosophis : unde sicut superbia fuit causa primi lapsus hominis, ita etiam per eam eius totalis ruina complebitur. Alteri vero causae debebitur effrenata illa voluptatum concupiscentia, qua iam ebullire et quasi marcescere mundum videmus.

Utramque hanc causam recenset Dominus Noster (2) : Sicut factum est in diebus Nöe, ita erit in diebus Filii hominis : edebant et bibebant, uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem qua intravit Nöe in arcam; et venit diluvium et perdidit omnes. Similiter sicut factum est in diebus Lot : edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et aedificabant; qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de caelo, et omnes perdidit. Secundum haec erit, qua die Filius hominis revelabitur. Quibus verbis ostendit Dominus Noster extremum diem homines, neglectis caelestibus, intentos solum terrenis curis, inexpectato suscepturum esse, quemadmodum diluvii dies Nöe suppares inopinato suscepit.

(1) - De iusticia et ira Dei, c. XI, n.58-60, Edit. Roh, S. J. Friburg. Bris. 1861.
(2) - Luc., XVII, 26-30.
Répondre

Revenir à « L'Antéchrist et les deux Témoins de l'Apocalypse »

Qui est en ligne ?

Utilisateurs parcourant ce forum : Aucun utilisateur inscrit et 11 invités